ลูกชายโพสต์ตามหาคุณเเม่ ขี่จักรยานหายตัวไปตั้งเเต่เช้ามืด
เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่โซเชียลเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันเป็นจำนวนมาก หลังมีผู้ใช้เฟสบุ๊คชื่อ อนุวิท กมลศิริวัฒน์ ได้ออกมาโพสต์เรื่องราวผ่านเฟสบุ๊คส่วนตัว โดยเป็นโพสต์ประกาศตามหา ผู้เป็นแม่ ทั้งนี้ผู้ใช้เฟสบุ๊คดังกล่าวพร้อมทั้งได้ระบุข้อความว่า
แม่หายตอนผมหลับสติไม่ค่อยดี ใครพบเห็นรบกวนช่วยแจ้งด้วยนะครับ สายไหม วัชรพล สะพานใหม่ วัดเกาะ สายไหมออเงิน แยก คปอ วงศกร พหลโยธิน บางเขน ไอทีสแคว วันจันทร์ที่15มิถุนายนเวลา ตี5 โดยประมาณปั่นจักรยานหายไปช่วงฝนตก
เสื้อสีฟ้าแสดๆเก่าๆกางเกงขาสั้นสีดำรองเท้าแตะ จนตอนนี้10ชั่วโมงยังไม่กลับบ้าน ขออนุญาติลงรูปตอนที่เจอหลายปีก่อน ถ้าเจอจะมาอัพเดทนะครับ ใครพบเห็นติดต่อผม อาร์ท 0924094944 เดี๋ยวผมไปรับครับ อัพเดท 15มิย63 14.30 ยังไม่เจอนะครับ
ตอบหลายๆคำถามเรื่องแม่นะครับ
1.ทำไมไม่เอาแม่ไปรักษา
2.ทำไม10กว่าปีมาหาย4-5ครั้งไม่หามาตราการป้องกัน
3.ทำไมไม่แจ้งความ
คำตอบที่1. รักษามาหลายที่แล้วครับ จนตัวผมก็ได้รับผลพวงเป็นไบโพล่าไปด้วย ชลบุรี เจ้าพระยา ศรีธัญญา กึ่งวิถีหญิง สายไหม เคยให้ไปอยู่รักษามาหลายที่และกินยามาตลอด ผมไม่อยากให้กินยาตลอดชีวิตกลัวมีผลต่อไต เพราะแม่ของแม่ยายก็เสียเพราะไตวายกินยาเยอะ แต่ก้ซื้อยาให้เขากินก่อนนอนตลอด และแม่อายุมากแล้วผมไม่อยากให้ชีวิตบั้นปลายแม่จบลงที่โรงบาลบ้า แม่ควรได้อยู่กับลูกและครอบครัวอยากให้แม่มีชีวิตสังคมปกติเหมือนคนอื่นถึงแม้มันจะฟังดูเป็นไปไม่ได้
คำตอบที่1. รักษามาหลายที่แล้วครับ จนตัวผมก็ได้รับผลพวงเป็นไบโพล่าไปด้วย ชลบุรี เจ้าพระยา ศรีธัญญา กึ่งวิถีหญิง สายไหม เคยให้ไปอยู่รักษามาหลายที่และกินยามาตลอด ผมไม่อยากให้กินยาตลอดชีวิตกลัวมีผลต่อไต เพราะแม่ของแม่ยายก็เสียเพราะไตวายกินยาเยอะ แต่ก้ซื้อยาให้เขากินก่อนนอนตลอด และแม่อายุมากแล้วผมไม่อยากให้ชีวิตบั้นปลายแม่จบลงที่โรงบาลบ้า แม่ควรได้อยู่กับลูกและครอบครัวอยากให้แม่มีชีวิตสังคมปกติเหมือนคนอื่นถึงแม้มันจะฟังดูเป็นไปไม่ได้
2.หามาตราการมาเยอะแล้วครับลำพังตัวผมคุม24ชั่วโมงคงไม่ได้ต้องทำมาหากินเลี้ยงสัตว์ หมา3กระต่าย1 ดูแลแม่แทบไม่ได้ไปไหนไม่ได้ใช้ชีวิตตัวเองเลย ตั้งแต่ลืมตา หลับตา ต้องคอยบอกกินข้าวอาบน้ำแปรงฟันจัดยาเหมือนใช้หลายชีวิตมาตลอด ผมพลาดเพราะผมนอน เคยแจ้งยามหมู่บ้านไว้หลายครั้งแล้วว่าให้จำหน้าแม่ผมไว้แล้วห้ามออก แต่ยามต้องเปลี่ยนกะ แล้วเปลี่ยนคนใหม่บ่อยด้วย คนใหม่ๆก็ไม่ทราบ ก็พยายามแจ้งแล้ว แล้วเขาก็ไม่ค่อยอยากยุ่งนอกเหนือจากงานที่ได้รับมอบหมายผมรบกวนเขาได้ในระดับนึงเท่านั้น
3.ทุกครั้งที่หาย ผมไม่เคยอยู่เฉย ให้เพื่อนๆพี่ๆและตัวเอง ขับหาทั่วระแวกถามคนตามทาง แจ้ง จส.100 มูลนิธิกระจกเงา แจ้งความ แจ้งสายตรวจลงบันทึกประจำวัน
และทุกครั้งที่เจอ มาจากเพื่อนๆโซเชี่ยลทั้งนั้น สายตรวจไม่เคยเจอ ผมและพ่อคิดกันแล้วว่าแจ้งไปก็เท่านั้น เสียเวลาเปล่าๆ ลองซื้อนาฬิกาGPSหามือถือให้เขาก็ไม่พก เขาใช้ไม่เป็นและถอดออก และอุปกรณ์มันต้องชาร์จไฟ คุมเข้มตลอดเหมือนนักโทษคงไม่ได้ มีพี่น้อง
แต่พี่สาวแต่งงานใช้ชีวิตอยู่เยอรมันพ่อทำงานทุกวัน เพราะฉะนั้นมีแต่ผมคนเดียวที่ต้องคอยดูแลทุกอย่างเรื่องแม่ มีตัดพ้อบ้างแต่ผมก็ทำมาตลอดชีวิต ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไม่คิดจะแจ้งความเอกสารสำคัญของแม่หลายอย่างบัตร ปชช ผมให้เขาพกติดตัวไปด้วยและไม่สามารถแจ้งได้
ทำเกินที่คนๆนึงจะรับไหวแล้วสุดท้ายโชคชะตาเวรกรรมอะไรก็แล้วแต่มันส่งผลให้ทุกอย่างเป็นไปแบบนี้ก็ทำได้แค่ดูแลกันไป
ผมพยายามมากแล้วครับมากกว่านี้ผมคงต้องอุทิศทั้งชีวิต ไม่อยู่จุดนี้ไม่ใช่คนใกล้ตัวไม่รู้หรอกนะครับคนใกล้ตัวเขารู้ดีกันหมด ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชีวิตทุกคนไม่ได้สบายโรยด้วยกรีบกุหลาบ พยายามมอบความรักเป็นทุกอย่างให้พาไปทุกๆที่ไปเจอผู้คนแม้จะไม่เคยได้รับรู้ถึงความรักตอบกลับมาเลย
ขอบคุณที่มาจาก เฟสบุ๊ค อนุวิท กมลศิริวัฒน์
